Duurzaam leven met een hond.
Op 2 november 2018 schreef ik een artikel over hoe wij invulling proberen te geven aan duurzaam leven met een hond.
Lees onderstaand het artikel:
Is het mogelijk om onze normen en waarden voor wat betreft duurzaam leven volhouden met een hond in huis?
En zo ja, hoe doe je dat dan?
Voor een hond heb je natuurlijk nog wel wat spullen in huis nodig, denk aan een bench, een mand, voerbakjes, halsband en riem.
Een aantal jaren geleden hebben wij een boxer gehad. Die kwam ook als puppy bij ons en voor hem hadden we een o.a. een bench aangeschaft. Na het overlijden van onze boxer heb ik wat spullen bewaard waaronder de bench.
Sindsdien heb ik hem al een keer of drie uitgeleend aan vrienden met een puppy. Iedere keer kwam de bench weer terug. Ik heb ‘m bewaard, omdat ik het ook wel zonde vond om ‘m weg te gooien.
En nu komt de bench weer prima van pas. Ik heb ‘m goed schoongemaakt en ontsmet en inmiddels staat ie te pronken in de gang.
Voor een benchkleed heb ik het volgende bedacht:
Ik heb een oude onesie van mijn dochter uit elkaar gehaald en vervolgens de losse stukken aan elkaar genaaid. Deze stukken heb ik op maat gemaakt.
Verder had ik op zolder koffers vol met badlakens die we zelf eigenlijk nooit meer gebruiken en ook die zullen als benchkleed gaan fungeren totdat de hond oud (en wijs) genoeg is om niet meer in een bench te liggen.
Bovendien kunnen kleinere badlakens fungeren als handdoek om de hond af te drogen.
Een mandje heb ik wel gekocht, in ieder geval voor de puppytijd. Ik vind het ook gezellig dat het hondje bij ons kan liggen. Deze wilde ik persé niet tweedehands vanwege het luchtje.
Voerbakjes heb ik ook nieuw gekocht. Deze zijn van RVS. De voerbakjes die ik bewaard heb van onze boxer waren veel te groot.
Ook nieuw zijn het halsbandje en de riem. Ik had nog een tuigje en riem (automaat) op zolder liggen, maar die zijn nu nog veel te groot voor de pup. Bovendien is de riem veel te zwaar. Vandaar dat ik als tussenoplossing voor een nieuwe set heb gekozen, als de pup uitgegroeid is kijken we of we de bewaarde spullen kunnen gebruiken. Is dit niet het geval dan kijk ik of ik iemand anders er blij mee kan maken.
De nieuwe set bewaar ik ook of ik geef het door aan iemand anders die het dan voor hun nieuwe puppy kan gebruiken.
Voor de voeding koop ik grootverpakkingen die in een papieren zak worden geleverd. Zo voorkom ik teveel verpakkingsmateriaal en het papier kan gerecycled worden.
Tenslotte de borstels. Een Australian Labradoodle heeft veel verzorging nodig. Van de fokker kregen we een borstelset mee, die als het goed is, het hele hondenleven gebruikt kan worden.
______________________________________________________________________________________________________________
Hoe doen we dat nu, anderhalf jaar later?
De bench heeft inmiddels plaatsgemaakt voor een lekker zacht kleedje en een oud kussen.
De Flexilijn die we nog op zolder hadden liggen is stuk, maar de lijn doet nu dienst in de tuin. Onze hond kan onder de struiken door ontsnappen en ze ligt dus altijd vast.
We hebben een nieuwe Flexilijn moeten aanschaffen en die heb ik inmiddels een paar keer moeten herstellen. Ze knaagde de lijn kapot, maar dit was prima te herstellen met de naaimachine.
Het voer komt nog steeds in grote zakken en deze zijn recyclebaar.
Hondenpoep:
In onze gemeente zijn we verplicht om dit op te ruimen. Hiervoor gebruik ik plastic zakjes, wat weer niet duurzaam is. Nu heb ik een artikel geschreven over een app om je plastic footprint te verkleinen (klik HIER voor het artikel) en daar stond de optie in voor duurzame papieren hondepoepzakjes.
Als de plastic zakjes op zijn, ga ik daar zeker gebruik van maken.
Bewuste keuzes dus en gebruik maken van de mogelijkheden.