Net als ieder ander geven minimalisten ook geld uit.
Huur (hypotheek), gas, licht, water, verzekeringen: het moet wel allemaal betaald worden. Minimalisten vinden het niet erg om geld uit te geven, maar wel in alle redelijkheid. Een minimalist zoekt naar de beste deals om te voorkomen dat er teveel geld over de balk gegooid wordt.
Een minimalist zal niet snel materialistische zaken op de pof kopen om maar te voldoen aan het heersende ideaal om toch maar die ene tv in huis te hebben of de allernieuwste mobiele telefoon.
Laatst zat ik TV te kijken en kwam er een item op het landelijke journaal inzake aankopen doen bij Wehkamp.
De casus ging om een man die enkele witgoedzaken had aangeschaft bij de Wehkamp met een totaalbedrag van 3400,= euro. De termijnbetaling was 73 of 78 euro en dat 68 maanden lang. Uiteindelijk zou de man ongeveer 5000 euro betalen voor goederen ter waarde van 3400,= euro. Voor de kredietfaciliteit vraagt de Wehkamp maar liefst 14% !! rente.
Uiteraard zijn er meer postorderbedrijven die deze faciliteit aanbieden, maar ik heb een vermoeden dat niet iedereen beseft waar hij/zij aan begint als je goederen aanschaft.
Mocht je niet aan de terugbetalingsvoorwaarden voldoen, dan volgt er een procedure van incassoburo’s en deurwaarders die ook allemaal betaald moeten worden. Ergo, iedereen verdient aan jouw schulden.
Hetzelfde geldt ook min of meer voor kredietfaciliteiten op een creditcard.
Hoe vaak komt er geen banner tevoorschijn met wéér een reclame voor een Mastercard of andere creditcard. Afsluiten schijnt eenvoudig te zijn en de cards zijn super gemakkelijk voor betalingen op internet of in het buitenland. Toch zie ik een creditcard als éénmalig geluk. Je kunt maar één keer

Foto door Pixabay op Pexels.com
het totale bedrag opnemen. Daarna begint het aflossen van deze ‘schuld’. In principe betaal je de maand na je uitgave het bedrag al terug. Zorg dus dat je genoeg geld op je lopende rekening hebt staan om je ‘schulden’ af te lossen.
Ander éénmalig geluk is de kredietfaciliteit op je lopende rekening.
Het is misschien heel aantrekkelijk om een paar honderd euro extra te besteden hebben, maar ook dit is éénmalig. Daarna betaal je je een ongeluk aan debetrente en het kan maanden duren voordat je weer op ‘0’ staat.
Al deze faciliteiten kosten onnodig veel geld en nogmaals: iedereen verdient eraan, behalve jij.

Foto door Skitterphoto op Pexels.com
De genoemde 14% schijnt de wettige rente te zijn. Postorderbedrijven en webshops mogen dit rekenen. Het is absurd hoog. Maar het idee hier achter is om kopen op de pof te ontmoedigen. Maar met een spaarrente van nul procent is sparen ook flink ontmoedigd. Beter voorlichting is hier op zijn plaats. Ook beter kredietverstrekking voor mensen met een heel laag inkomen bijvoorbeeld op bijstandsniveau zou helpen. Het heeft nauwelijks prioriteit in de politiek.
LikeGeliked door 1 persoon