Zal de wereld nog hetzelfde zijn als voor de coronacrisis?
Zullen we op dezelfde voet verder kunnen leven? Nu de crisis bewijst dat de lockdown maatregelen al zorgen voor een schonere wereld en kan de stikstofdiscussie voor de time being verstommen. (en wordt het gelijk bewezen dat we als mensheid onze eigen leefomgeving bezig zijn te vernietigen)
Vliegtuigen staan massaal aan de grond en de auto’s van de forenzen in garages.
Het grote onthaasten is begonnen en om me heen hoor ik steeds vaker dat het wel bevalt. De ratrace is met de crisis ook on hold gezet.
Mijn vraag is dan: is het noodzakelijk om die ook weer op te starten of vind men dit leven ook aangenaam? Het zal niet overal een ideale situatie opleveren, maar de uren die we nu meer binnenshuis doorbrengen zullen ook als positief ervaren kunnen worden. Mensen die nu thuiswerken houden de uren die ze normaal gesproken kwijt waren aan woon-werk verkeer over. Uren die eigenlijk nooit gerekend worden, maar nu besteed kunnen worden aan het gezin.

Hoe zullen de vakanties er uit gaan zien? Gaan we die dichter bij huis plannen en beseffen dat ons land heel wat moois te bieden heeft.
In een bericht op social media las ik de vraag of we met ons allen deze zomer thuisblijven en ons vakantiegeld in Nederland besteden om de horeca een handje te helpen. Als we dat doen, scheelt het ook in de zomerperiode met stikstof en CO2 uitstoot.

Zal de maakindustrie een boost krijgen? Nu er overal tekorten dreigen van o.a beschermingsmateriaal voor de gezondheidszorg, wordt de roep luider om als land niet afhankelijk te zijn van bv lagelonenlanden voor het fabriceren van o.a dit soort materialen, maar het weer in eigen hand te houden.

Soms is er een wereldwijde crisis voor nodig om in te zien dat onze manier van zakendoen niet altijd de juiste is in tijden van crisis.
We zijn voor veel zaken (misschien wel te) afhankelijk van het buitenland, moeten we dat blijven willen?