Om te weten of ik een echte veganist ben (kan worden) heb ik de definitie maar eens opgezocht.

“Het veganisme is een levensstijl waarbij men geen dierlijke producten nuttigt en ook geen andere producten koopt of gebruikt waarbij sprake is van dierlijk leed. Een veganist eet dus geen vlees, vis, eieren, zuivel en honing en koopt bijvoorbeeld geen kleding van leer of verzorgingsproducten die getest zijn op dieren”.

Een duidelijk verhaal, maar is het ook zo gemakkelijk? En wie bepaalt of je het goed doet? En hoe reageer je als je commentaar krijgt, terwijl je van jezelf vindt dat je goed op weg bent?

Als je op social media kijkt, kom je verschillende types mensen tegen. De één post regelmatig een foto van een gezonde maaltijd zonder vlees of dierlijke producten, de ander knuffelt een koe.
Zo geeft een ieder een eigen invulling aan de definitie van vegetarisme of veganisme.
Vooralsnog ben ik bezig om een uitgebalanceerd (veganistisch) voedingspatroon te integreren en mijn verzorgingsproducten zo uit te zoeken dat ze
– niet getest zijn op dieren;
– bij voorkeur gemaakt zijn van producten uit biologische landbouw;
– verpakkingsvrij zijn, of verpakt in een recyclebare verpakking.

Ik heb het al eerder geschreven dat ik al jaren vegetarisch eet, in eerste instantie om medische redenen.
Pas later kwamen de ideologische motieven er bij.
Nu ik steeds meer veganistisch ga eten, moet ik zeggen dat ik,  behalve het plezier,  me er erg goed bij voel.

Op een paar mensen na, en natuurlijk mijn volgers en trouwe lezers, weet bijna niemand dat ik steeds vaker vegan eet. Ik loop er niet echt mee te koop en als ik uit eten ga, zoek ik een gerecht uit dat het best bij mijn voedingspatroon past en maak er verder geen woorden aan vuil.
Ik gun iedereen zijn of haar eigen beleving en uiting van een veganistische of vegetarische leefstyle.
Natuurlijk zijn er altijd mensen die commentaar leveren. Vaak is het uit onwetendheid en ben ik best bereid om één en ander uit te leggen. Ik ga een ander echter niet verplichten om hetzelfde te gaan doen. Immers, mijn motieven kunnen heel anders zijn dan van iemand anders.

Aangezien je het nooit iedereen naar de zin kunt maken, is het belangrijk dat je vooral trouw blijft aan je jezelf en je eigen overtuigingen. Ik hecht heel sterk aan mijn eigen stijl en kan hierdoor ook een voorbeeld zijn voor anderen.

Wat ik wel probeer is bewustzijn te vergroten. Vaak doen we de dingen uit gewoonte of op routine, maar zijn we ons niet bewust van de gevolgen. Kopen we een plastic tasje of nemen we een eigen herbruikbaar tasje mee? Kiezen we voor vlees bij de maaltijd of kiezen we voor een vegetarische variant omdat dat beter is voor het milieu en er geen dieren voor hoeven te sterven?

Maakt het mij Een echte veganist? Misschien wel en het zal best nog wel eens voorkomen dat ik toch zwicht voor een stukje kaas of een heerlijk niet-vegan ijsje. Ik ben me er in ieder geval van bewust.